REGIE
Bruno Timp
REGIEASSISTENT
Bernadette Govaerts
KORTE INHOUD
“Brand is Mokum” is een eeuwenoud liedje dat van pas komt als er geen rook is zonder vuur. In “Woonzorgcentrum De Goudenregen” wordt het brandalarm ingeoefend, net op het moment dat de dochter van de kolonel honderdduizend euro van de fitelatist in de papierbak heeft verstopt terwijl de kok “Chappi van de chef” aan het klaarmaken was.
De Poolse kuisvrouw trakteert op de verjaardag van Remi met een zelfgebakken kak die in combinatie met een fles cognac de beste van
spacecake doet dromen. Gelukkig kan de kleinzoon van de kamerplant
les geven in hartmassage zodat de mannelijke inspectrice van het ministerie kan gered worden van de dood. Maar de dood is een goede vriend van de derde leeftijd die altijd beleefd en vriendelijk blijft als hij op bezoek komt.
Hij lost de problemen op door wachtlijsten weg te werken. Voor Julieke is het einde nabij. Een van Alzheimer verdachte rolstoelpatiënt zingt schunnige teksten en zijn ex schrijft in het klachtenboek dat de kok aan haar borsten heeft gezeten.
Maar dat kan niet want de kok is helemaal niet geïnteresseerd. Hij vindt vrouwen alleen maar goed om een “klapke” mee te doen en hij besteedt al zijn aandacht aan zijn Blacky. Mevrouw de directeur demonstreert de mond op mondbeademing op de opblaaspop van Albert die met prostaat in de kliniek ligt. Uit dankbaarheid wordt zij met een blusdeken uitgeschakeld.
Wat een geluk dat er nog taart is. Als Remi uit de coma ontwaakt, Richard
vergeet wat hij vergeten is, de kok Chappi op drie wijzen maakt, Tina haar kak heeft verdeeld en de fles van de generaal soldaat is gemaakt, luiden de huwelijksklokken. Over 25 jaar zal ik jou nog steeds beminnen. De vervalste namaak heeft er niets mee te maken. Wie er aan uit kan mag het na de vertoning komen vertellen.
CAST
Sarah Crijns |
FOTOGALERIJ
SPEELDATA
9 voorstellingen
Van 9 januari tot en met 7 februari.